Het is vier jaar oorverdovend stil geweest rond Hank Shizzoe. In 2015 was er zijn album "This Place Belongs To the Birds" en daarna verdween hij uit ons gezichtsveld. Met zijn band timmert Shizzoe in zijn eigen land, Zwitserland, al vele jaren met succes aan de weg, en probeert hij met vele albums en concerten de rest van de wereld te overtuigen van zijn kwaliteiten, zoals nu ook met zijn nieuwste album. "Steady As We Go" is reeds zijn 16e album in 25 jaar, live opgenomen in de studio, en biedt slechts drie nieuwe nummers op zich - maar dit is opzettelijk omdat Shizzoe het als een soort hommage ziet aan het americana genre door acht coverversies te selecteren van echt bekende songs met zijn routine van de laatste 20 jaar achterin. Shizzoe is niet alleen een virtuoos gitarist, maar ook een uitstekend zanger, in een stijl, die op wonderlijke wijze Robert Johnson, J.J. Cale en Mark Knopfler verenigt. Zijn invloeden zijn dan ook bij deze artiesten te zoeken, maar ook bij Ry Cooder, Keith Richards en Billy Gibbons. Shizzoe speelde op zijn eerste soloplaten vaak alle instrumenten zelf, en als hij zich vroeger liet begeleiden was dat door drummer Christopher Beck en bassist Michel Poffet. Met deze twee heren speelde Shizzoe als support-act voor ZZ TOP, David Lindley, Bo Diddley, CharlieMusselwhite, Luther Allison, Robben Ford, Paul Rodgers, Flaco Jimenez, Rodney Crowell, Louisiana Red en Little Charlie & The Nightcats.

De nadruk ligt vanzelfsprekend op Shizzoe’s gitaar, én natuurlijk op de slide gitaar die hij in de laatste jaren als zijn handelsmerk heeft weten te ontwikkelen. Hij blijkt een meer dan effectieve gitarist, zowel op de gewone elektrische als op de slide, ook als hij regelmatig gas terugneemt. En hierbij weet hij zijn songs steeds met een soulvolle, diepe, charismatische zang te brengen. Voor velen zal Hank Shizzoe een volslagen onbekende zijn, maar in zijn thuisland, is deze ras muzikant een heel behoorlijke meneer. Zijn muziek dwarrelt werkelijk over alle windrichtingen van roots, rock tot Americana. Soms eenzaam en treurig dan weer wat harder. Maar altijd en overal vakkundig en geloofwaardig. Nu is er zijn nieuwste album, "Steady As We Go", en presenteert Shizzoe zich als een zanger, songwriter en gitarist in topvorm. Dit is Americana roots-muziek op zijn best, gezongen en gespeeld door een ensemble van muzikanten wiens vaardigheden en talenten ongeëvenaard zijn. Nieuwe originelen ontmoeten oude traditionals, liedjes van Randy Newman, Washboard Sam, Tammy Wynette, Bob Nolan en een ontroerend eerbetoon aan wijlen Tom Petty. Elf nummers, uitgevoerd en opgenomen in een sfeer die voldoende ruimte geeft om zijn muziek en teksten te ontdekken, en daardoor de luisteraar de tijd geeft om te genieten. Dit zijn eenvoudige, warm en eerlijke nummers van een artiest die van zichzelf zegt: "Because it’s time. We’ve never played better as a band. I felt very confident singing these songs, my voice is at an entirely different level now. I’ve wanted to do an album like this for decades. We’ve had a blast making this record and I think it shows."

"Steady As We Go" werd gedurende drie dagen opgenomen in de eigen studio van de band, die verder bestaat uit Tom Etter (gitaar), Michel Poffet (contrabas) en Simon Baumann (drums). Zeer weinig overdubs werden toegevoegd voordat illustere gasten als Tinu Heiniger op klarinet, Hendrix Ackle op piano, Michael Flury op trombone, Jürg Zurmühle op de shakuhachi en Rhani Krija op percussie hun intrede deden. Het resultaat is prachtige, verfrissende Americana-muziek, vooral door de hulp van deze gastmuzikanten in hun individuele nummers, soms zijn deze bijdragen minimaal, maar steeds zeer effectief geïnstrumenteerd. In het midden van dit alles bevindt zich Shizzoe’s bekende krassende bariton stem, waarbij elke noot, elk woord zijn betekenis heeft. Zoals gezegd werden drie van de elf nummers geschreven door Shizzoe, drie zijn traditionals en de andere nummers zijn afkomstig van Robert Clifford Brown (1941), Randy Newman (1998), Bob Nolan (1936), Billy Sheril en Tammy Wynette (1968) en Tom Petty (1996). De vriendelijke lezer realiseert zich onmiddellijk dat hier veel oude muziek wordt gespeeld, maar hier door Hank Shizzoe en band heel verfrissend worden geïnterpreteerd. "I didn’t care who the songs were written by" zegt Hank "They just fit together really well. There are a handful of songs I’ve always wanted to record". Wij genoten alvast van Washboard Sam’s "I Been Treated Wrong", Mississippi John Hurt’s "Make Me A Pallet On Your Floor", het bekende "Careless Love" hier in een arrangement van Lonnie Johnson, Bob Nolan’s "Cool Water" en de oude ballad "On Top Of Old Smokey" gebracht in de interpretatie van Hank Williams. Naast de klassieker "Stand By Your Man" van Tammy Wynette en de verloren juweel van Randy Newman "Days Of Heaven" is Tom Petty’s "California" een over het hoofd gezien meesterwerk en de perfecte afsluiter voor dit album. Hank Shizzoe verwijdert zich met "Steady As We Go" natuurlijk van zijn blueswortels, maar dat zal voor veel liefhebbers geen probleem zijn.